اثر روش‌های مختلف کاربرد اسید سالیسیلیک برکاهش اثرات تنش شوری در اراضی گندم فاقد سیستم زهکش

براساس اطلاعات استخراج شده از نقشه منابع و استعداد خاک‌های ایران، حدود 44/5 میلیون هکتار از مساحت ایران را اراضی شور تشکیل می‌دهند. سالیسیلیک اسید یک تنظیم کننده رشد گیاهی است که تحمل گیاهان را به تنش‌های محیطی افزایش داده و موجب بهبود فعالیت‌های متابولیکی گیاه می‌شود. براین اساس این آزمایش به منظور بررسی اثر تنش شوری در اراضی فاقد سیستم زهکش و نقش اسید سالیسیلیک در تعدیل اثر آن اجرا شد. این آزمایش به‌صورت تجزیه مرکب در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در اراضی کشاورزی شهرستان شادگان اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل اراضی زیر کشت گندم در دو محیط: 1- کشت در اراضی نرمال (دارای سیستم زهکش) (آزمایش اول) 2- کشت در اراضی شور (فاقد سیستم زهکش) (آزمایش دوم) و عامل دوم شش روش‌ کاربرد اسید سالیسیلیک شامل عدم کاربرد اسید سالیسیلیک (شاهد)، تلقیح بذر با اسید سالیسیلیک، محلول‌پاشی در ابتدای پنجه‌دهی، تلقیح بذر با اسید سالیسیلیک به ­علاوه محلول‌پاشی در ابتدای پنجه‌دهی، محلول‌پاشی در مرحله انتهای پنجه‌دهی و تلقیح بذر با اسید سالیسیلیک به­علاوه محلول‌پاشی در مرحله انتهای پنجه‌دهی بود. نتایج نشان داد که اثر نوع اراضی مورد کشت بر ارتفاع گیاه، شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، سرعت رشد محصول وسرعت فتوسنتز خالص در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. اثر اسید سالیسیلیک در تمامی صفات اندازه‌گیری در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. برهم­کنش محیط و روش کاربرد سالیسیلیک بر سرعت رشد محصول در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار و در مورد سایر صفات اختلاف معنی‌دار نداشت. بیش­ترین و کم­ترین مقدار در صفات مورد بررسی به ترتیب در اراضی نرمال و شور مشاهده شد و از میان روش‌های مختلف کاربرد اسید سالیسیلیک، بیش­ترین و کم­ترین مقدار در صفات در روش تلقیح بذر با اسید سالیسیلیک به ­علاوه محلول‌پاشی در ابتدای پنجه‌دهی و بدون کاربرد اسید سالیسیلیک (شاهد) حاصل شد.